Nad osiedlem dominuję budynek szkoły. Została ona oddana do użytku w 1903 roku. Przed wojną nazywana była „Leśną” (Waldschule), ze względu bliskie położenie Lasu Miejskiego. Budynek z czerwonej cegły w stylu neogotyckim (modnym wówczas stylu narodowy w Niemczech). Za szkołą założono ogród i boisko szkolne, gdzie odbywały się mecze lokalnych zespołów. Na trzecim piętrze działała Szkoła Gospodarstwa Domowego dla Dziewcząt, gdzie mogły zdobyć umiejętności z zakresu zajęć kulinarnych i różnych czynności domowych.
W pobliżu szkoły powszechnej nr VIII mieszkały głównie dzieci głównie z wielodzietnych rodzin robotniczych, wobec których nauczyciele byli surowi.
Na zajęciach musiały one dużo pisać i uczyć się na pamięć, bo dostęp do podręczników był utrudniony. W czasie I wojny światowej budynek zajęło wojsko uruchamiając w nim szpital wojskowy. W 1923 roku zgodnie z ówczesnymi trendami w edukacji szkoła została podzielona na chłopięcą i dziewczęcą. Stworzono osobne wejścia do szkoły, a każda szkoła miała osobnego dyrektora (rektora). W 1945 roku szkoła znowu została zajęta na potrzeby wojska, tym razem radzieckiego. Tuż po wojnie utworzono tu radziecki Komitet Repatriacyjny.
