Kolonia robotnicza powstała na początku XX wieku dla pracowników zakładów przemysłowych Ballestremów. Kolonia obejmowała 152 mieszkania i była wyposażona w obiekty usługowe takie jak sklep, pralnię, łaźnię czy tzw. kasyno robotnicze. Obok kasyna rozciągał się ogólnodostępny park. W sąsiedztwie parku wybudowano w latach 1908-1910 okazały gmach szpitala Spółki Brackiej, który służył jako uzdrowisko dla pracowników zakładów górniczych. W 1922 Rudzka Kuźnica znalazła się w granicach Polski, lecz z trzech stron otaczało ją terytorium Niemiec.

Wytyczona po powstaniach i plebiscycie granica w 1922 roku przecięła Górny Śląsk, a jej tereny podzielono między Polskę a Niemcy. Ustalenie kształtu granicy okazało się niezwykle trudnym zadaniem. Bazując na wynikach plebiscytu trudno było uzyskać kompromis, który satysfakcjonowałby wszystkich. Finalnie 29% terenu plebiscytowego przydzielono Polsce, a 71% Niemcom, ale ponad połowa zakładów przemysłowych znalazła się w granicach Rzeczpospolitej. Podział regionu był skomplikowany, granice przecinała wsie, pola, a także jedno gospodarstwo na pół, gdzie dom był w Niemczech, ale już toaleta w Polsce. Także Kuźnica Rudzka z trzech stron otoczona była granicą. Zabrze i Bytom należały do Niemiec, ale półtorakilometrowa droga łącząca miasta od strony Biskupic znalazła się już w Polsce.