Kolonia Wilhelmina - na terenie Szopienic dla pracowników pobliskiej huty cynku powstały pierwsze domy robotnicze już w latach 40. XIX wieku, ale osada się rozbudowała przez kolejne stulecie. Familoki powstały w pobliżu zakładów koncernu Georg von Giesches Erben przy dzisiejszych ulicach Krakowskiej, Bagiennej, Lwowskiej i Szopienickiej. Pierwsze domy miały niski standard, nie posiadały one dostępu do wody, czy kanalizacji.

Huta cynku Wilhelmina uruchomiona została w 1834 roku. W połowie XIX wieku w zakładzie pracowało 272 robotników, a większość z nich mieszkała w pobliskiej kolonii. W 1872 roku powstała szkoła katolicka, do której chodziło ponad 400 dzieci. Pod koniec XIX wieku na granicy Wilhelminy z Roździeniem i Szopienicami powstawało kolejne osiedle familoków, nazwane Helgolandem (od nazwy wyspy na morzu Północnym). Domy w Wilhelminie były początkowo własnością koncernu Georg von Giesches Erben, a od 1922 roku spółki Giesche

 

W czerwcu 1910 roku hutnicy zorganizowali strajk. Przez 49-dni protestowali przeciwko panującym na zakładzie warunkom. Po strajku robotnicy byli przez zakład zwolnieni, a prawie stu pracowników eksmitowano z kolonii.